terug

 

De schoonheid van nu is geen garantie voor de toekomst

Elke week zal gedurende de tentoonstelling, door 12 verschillende mensen, het plastic van één zakje zand worden verwijderd.  Dat geeft ons de gelegenheid naar toen, nu en later te kijken.

Ook geven zij een reactie op de titel van het werk. Deze worden, samen met foto’s van de verschillende stadia, verzameld in een boek. Te bestellen via marinus@marinusvandijke.nl

 

 

zaterdag 27 juni 2020

De schoonheid geen garantie, dat is wel erg jammer. Als dingen mooi zijn, zou je dat zo graag willen bewaren en daar aandacht en zorg aan besteden zodat die altijd mooi blijven. Jammer genoeg kan dat niet altijd. Het is misschien ook heel mooi om te zien hoe het verandert en misschien krijgt we wel veel meer schoonheid terug dan dat we in eerste instantie verwacht hadden. Dus dit is voor mij een spannende titel, waarbij ik heel benieuwd ben hoe het zich gaat ontwikkelen.

Arthur Broek

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 3 juli 2020

Als je zegt schoonheid van nu is geen garantie voor de toekomst, dan zou ik willen zeggen dat niets een garantie is. Zelfs niet in het nu, maar ook niet in de toekomst. Alle elementen spelen een rol. Ik haal een vaste omgeving eraf, en er ontstaat alweer iets anders. Dat heeft natuurlijk op zich ook zijn eigen schoonheid. Het is een nieuwe creatie. Dus je zou eigenlijk iedere verandering als nieuwe schoonheid kunnen zien. 

Caren Simon 

 



 

 

 

 

 

Vrijdag 10 juli 2020

De titel intrigeerde me omdat voor mij de toekomst en de schoonheid van nu een worsteling is. Het accepteren van de toekomst en het ouder worden vind ik een lastig onderwerp. Vandaar dat ik geïntrigeerd was door dit kunstwerk. En nu als ik er na kijk, zie ik een mooi glad hoopje zand en een paar craquelé’s. En nog steeds is het een heel mooi hoopje zand, twee uitstulpingen, bijna een liggend vrouwenlichaam als je zou willen als je een dirty mind hebt. Maar als ik kijk naar de voorgaanden, dan zie je wat het wordt en dat is mijn worsteling. En die is nog niet afgelopen hoop ik.

Marjan Jansen Manenschijn

 

 

 

 

 

 

Donderdag 16 juli 2020

De associatie met de titel is : Zie de schoonheid en alles en in de eeuwigheid. Altijd.

Marie – Elise Hamers

 

 

 

 

 

 

Donderdag 23 juli 2020

Evelien: Ik vind dit niet mooi, ik vind het saai. Dit kan je ook met een emmer zand. Maar omdat dit plastic zakken zijn is het een andere vorm. Door de regen kunnen er allemaal stipjes opkomen.

Tim: Ik vind het wel mooi. Omdat het nu glad is en dan kom je later terug dan is het heel anders. De wind blaast het zand weg en dan gaat het er anders er uitzien. Dat is spannend.



Evelien en Tim van Dijke

 

 

 

 



Zaterdag 1 augustus 2020

Graag reageer ik op de titel, want het is heel bijzonder om te zien dat je denkt dat een aantal identiek lijkende hoopjes zand met plastic omhuld, allemaal hetzelfde zijn. En als ik nu al zie wat er met de voorgaande onthullingen is gebeurd, is het heel mooi om te zien hoe verschillend het uitpakt en het door de invloeden van het weer en van de temperatuur iets anders wordt. Het is niet voorspelbaar. Je denkt dat het allemaal hetzelfde is, maar er komt heel iets anders uit. Dat is in het leven ook zo. Je denkt vaak dat de dingen voorspelbaar zijn en dat is het dus niet. Juist de invloeden van buitenaf kunnen vaak mooie effecten met zich meebrengen. En dat zie ik hier eigenlijk ook. En ik ben heel benieuwd wat er van mijn onthulling terecht komt. Ik kom graag terug om dit zelf waar te nemen.

Tea Both- Verhoeven

 

 

 

Donderdag 6 augustus 2020

“De schoonheid van nu is geen garantie voor de toekomst “ dat is eigenlijk een prachtige ware spreuk en staat als een paal boven water. Zo ook is de schoonheid van een landschap steeds aan het veranderen. Al willen wij deze schoonheid behouden dat lukt ons zeker niet. Tal van voorbeelden liggen dan ook in het verschiet, zoals de watersnoodramp,.Hele landschappen werden vernietigd. Daarbij werden er duizenden zakken gevuld met zand die nu in de dijk verborgen liggen. Maar hoe je het ook went of keert, schoonheid is geen blijvende zaak. Zo zal ook dit door plastic en water gevormde zand snel bij verdamping veranderen in los zand. Mijn devies: blijf kijken en genieten van de schoonheid van thans

Krijn Tanis

 

 

 

 

 

Donderdag 13 augustus 2020

Het gaat om een verhandeling over “de schoonheid van nu”. Maar ik zie het ook in combinatie met dit kunstwerk. Wat in mij opkomt, is dat het heel erg over tijd gaat. De veranderingen in de tijd. Dat wat je nu mooi vindt later lelijk kan vinden of andersom. Dat is mijn associatie met dit beeldend werk. Zo’n raar zakje, een omgekeerd plastic zakje, wat vind je daar aan? Maar de combinatie met hetgeen je er aftrekt en die er nog staan, is het ook heel mooi. En het vreemde is, dat je over vijf jaar kunt zeggen. “Wat is dat waardeloos” of “wat een fantastisch kunstwerk”. De tijd maakt ook altijd dat je inzichten veranderen. Ook bij dit werk van Marinus, omdat ik weet dat hij ook met de duinpan zo bezig is. Daar is tijd ook een onbegrijpelijk gegeven. Dat zit daar helemaal in, in de kunst die hij daarmee maakt en dat vind ik hier ook weer terug. En inderdaad het ritme van de twaalf weken. Hij zet in die plastic zakjes de tijd stil, door het plastic eraf te trekken gaat de tijd lopen..

Jaap Verseput

 

 

 

 

zaterdag 22 augustus 2020

“De schoonheid van nu is geen garantie voor de toekomst”, dat roept bij mij vooral een heleboel vragen op. Wat is überhaupt schoonheid? Moeten we wel een garantie voor de toekomst willen hebben? Bij mijn handeling net realiseerde ik me ineens dat ik helemaal geen controle heb over een heleboel dingen zoals wat schoonheid is en dat ik niet kan zorgen voor een garantie. Dat vind ik wel weer mooi dat we een onderdeel uitmaken van alle elementen die er zijn. 

Ira von Harras

 

 

 

27 augustus 2020

De schoonheid van nu is geen garantie voor de toekomst. Dat is voor mij een heel melancholieke titel. Het heeft te maken met afscheid, met onvermijdelijke processen. Ik moet ook denken aan ouder worden, dingen die veranderen zonder dat je er met je wil vat op hebt. Maar als ik niet alleen naar de titel maar ook naar het beeld kijk, dan roept dat heel iets anders op. Want juist door de veranderingen wordt het steeds interessanter en gaat het meer over de toekomst, over dat wat gaat gebeuren, meer dan dat het een soort terugblikken op een verleden is.

teja van hoften

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 4 september 2020

Ik kreeg bij die titel en het werk in zijn verschillende stadia diverse associaties, waarvan enkele ook al door eerdere ‘onthullers’ voor mij zijn genoemd. Laat ik er een nieuwe associatie aan toevoegen.
Alle zakken begonnen hun verandering vanuit dezelfde uitgangspositie: nieuw en ongeschonden. Met de schoonheid van het maagdelijke, het onbedorven zijn net als ieder mens die nieuw geboren wordt. Na de onthulling, net als na de geboorte van de mens, begint de ontwikkeling van iedere zak, zoals van ieder mens, in zijn eigen unieke vorm en schoonheid.
Maar op den duur rest niets anders dan het uiteindelijke verval en krijgen alle zakken weer dezelfde vorm. Ze vervlakken tot plat zand en worden gelijk, zoals ook ieder mens, na een periode van verval, in de dood weer gelijk wordt. Waarbij alle fases, waar zand of mens doorheen gaan, hun eigen schoonheid kennen.
.

Jack van der Hoek

 

 

 

 

 



Vrijdag 11 september 2020

Ik vind het een beetje suggestieve titel. Schoonheid is een containerbegrip daar kun je heleboel dingen onder verstaan. Als je het loslaat op de natuur dan kan ik een heel eind meegaan met de titel want de mens is toch bezig om de natuur te vernietigen. Maar als je het over een andersoortige schoonheid hebt b.v. muziek en schilderkunst en beeldhouwkunst dan gaat dat niet op want we zitten met z’n allen nog steeds te genieten van Mozart, van Vivaldi van prachtige madrigalen uit de Middeleeuwen, van Rembrandt, van Rodin. Dit zijn allemaal dingen die honderden jaren geleden gemaakt zijn en die schoonheid is er nog steeds. Ik denk ook dat schoonheid altijd zal blijven, dat gaat niet over. De mens zal altijd blijven creëren en je kunt ook altijd blijven genieten van de schoonheid van een kind dat lacht, golven die op een strand rollen, vogels in de lucht. Ik denk dat over honderden jaren nog steeds zo is. Ik ben zelf redelijk optimistisch.  
  
Stasja Goedbloed